Afwijzing, uitnodiging tot persoonlijke groei
“Denk niet dat er alleen van je gehouden kan worden
als je slaagt in wat de wereld van je vraagt.
Je bent het al waard dat er van je gehouden wordt.”
– Haemin Sunim
Heb jij het gevoel van afwijzing reeds mogen ervaren? Behoor jij ook tot het clubje van ‘ik werd ooit eens afgewezen’? Welkom!
Het gevoel van afwijzing kan je diep raken. Vanwaar komt dit gevoel? En hoe kan je voor jezelf zorgen dat de afwijzing geen diepgaande wonde slaat? Benieuwd? Lees dan vlug verder!
'Erbij horen' = een oerverlangen!
Om het gevoel van afwijzing te begrijpen is het nuttig te kijken naar de aard van mensen. Wij mensen zijn sociale wezens. Het liefste maken we deel uit van een kudde. We zijn geprogrammeerd om betrokken te zijn bij elkaar. Als er geen ander is dan blijft er niets van ons over. ‘Erbij horen’ is dan ook écht een oerverlangen.
Wanneer we even de link leggen naar de paarden, kuddedieren bij uitstek, dan betekent ‘erbij horen’ voor het paard zelfs ‘overleven’. Zieke of echt oude paarden kunnen na verloop van tijd niet langer de kudde volgen. Het paard, als prooidier, dat alleen komt te staan is veel kwetsbaarder voor zijn omgeving.
Voor ons mensen is dit wellicht ook zo. Als je zegt ‘Ik zorg alleen voor mezelf’, dan verschrompel je zelf en word je kleiner en kleiner. Vreugde en voldoening staan steeds verder weg.
Soms zit het gevoel van afwijzing subtiel verborgen
Echter, vroeg of laat krijgt iedereen te maken met afwijzing, het gevoel van ‘ik hoor niet (meer) bij de groep’. Het hoort bij het leven. Dit kan in een liefdesrelatie of een vriendschap zijn, of bijvoorbeeld op het werk.
Het hoeft daarom niet alleen direct geformuleerd te worden door ‘nee, jij bent niet welkom’. Je kan het gevoel van afwijzing ook ervaren op een veel subtielere manier, door bijvoorbeeld geen reacties te ontvangen op een uitnodiging, collega’s die onderling wat zitten fluisteren terwijl jij iets aan het uitleggen bent aan het team, een wijziging in jouw takenpakket……
Dergelijke subtiele gebeurtenissen kunnen je van streek maken, kunnen je net wat meer stress bezorgen en gaan vaak voorbij zonder dat jij het zelf zal linken met een gevoel van afwijzing. De gevoelens die bij afwijzing komen kijken, kan je als bijzonder pijnlijk ervaren. Het liefst wil je deze gevoelens voorkomen en ga je net uitermate je best doen om ‘goed genoeg’ te zijn.
'Ik ben niet goed genoeg'
Zo ervaar je al gedurende jouw jeugd de eerste gevoelens van afwijzing. De meeste ouders hebben goede en liefdevolle bedoelingen en toch zijn er min of meer afwijzingen. Vanuit een beschermende houding werd je wellicht vlug gecorrigeerd door jouw ouders of door andere personen in jouw omgeving : ‘niet op je blote voeten in het gras lopen’ of ‘niet in de plas stampen, je wordt vies’. Als je een gevoelig kind was, dan kun je deze kleine zinnetjes als een afwijzing hebben ervaren.
Ergens ben jij gaan beginnen geloven in dát wat jij hebt afgeleid uit de liefdevolle en beschermende zinnetjes van jouw ouders en omgeving. Zodoende ontwikkelde je op latere leeftijd een innerlijke stem die zichzelf afwijst ‘ik ben niet goed genoeg’ of ‘ik mag niet boos worden’….
Er zijn talloze varianten op dit soort overtuigingen. Belangrijk bij al deze overtuigingen is dat ze jou in jouw volwassen leven eerder beperken of belemmeren, dan stimuleren of vooruit stuwen.
Wake-up call
Bijgevolg ben jij ergens diep van binnen van overtuigd dat jij niet goed genoeg bent. Wanneer je dan een afwijzing ontvangt, dan zoek je de verklaring volledig bij jezelf en sta je geen moment stil bij de andere, de omgeving, enz.
‘Als we denken klein te zijn, hoeft niemand ons klein te houden.’ (Annemarie Postma)
Oeps, juist ja. Je hebt jezelf afgewezen door je ervaringen. En nu, houden de buitenwereld, de mensen in jouw omgeving, je als het ware een spiegel voor : ‘In welke mate kan jij jezelf aanvaarden en liefhebben precies zoals je bent?’
Je wordt uitgenodigd om te aanvaarden en te houden van datgene in jezelf dat je verbergt voor de andere, datgene dat je negeert en uitsluit buiten jezelf. Door jezelf écht volledig te aanvaarden en lief te hebben, ervaar je steeds meer innerlijke rust en vrede, meer vreugde en vervulling. Wil je graag wat praktische tips omtrent zelfliefde? Lees dan zeker even mijn blogpost ‘Groeien in zelfliefde : bewuste keuzes maken!’
Liefde voor jezelf
Liefde voor jezelf wordt je vaak niet aangeleerd. Wel, wordt er je aangeleerd om alsmaar en beter te presteren. Daarenboven verwacht je een oordeel op jouw prestaties. In plaats van volledig geaccepteerd te worden voor wie je bent als persoon.
Wanneer je vertrekt vanuit een aanvaarding en liefde voor jezelf, dan kan je een afwijzing vaker en vlugger zien in het groter perspectief. En ja, het begint toch écht bij jezelf! Inzicht in jezelf, de gebeurtenis, jouw gedachten, jouw gevoelens, jouw gedrag … Jij mag zelf jouw denkwijze veranderen, want jouw eigenwaarde hoeft niet afhankelijk te zijn van wat je gepresteerd hebt, van de hoeveelheid werk je hebt verricht… Jouw eigenwaarde hoeft niet af te hangen van iets extern buiten jou. Jij weet en voelt dat jij het waard bent!
Jouw innerlijk kompas
Door steeds vaker niet te kiezen om te voldoen aan verwachtingen, niet te kiezen voor datgene dat het meeste aanzien zal krijgen…. Want op die manier wijs je jezelf opnieuw af! Wel kies je voor datgene wat jou werkelijk gelukkig maakt. Je stelt jezelf de vraag ‘maakt dit me blij?’. Indien ja, DOEN!
Jouw innerlijk kompas geeft aan van ‘Yes!’. Los van het oordeel van de buitenwereld. Waarom? Gewoon om het doodsimpele feit dat het jou blij maakt, dat het jou gelukkig maakt. Meer redenen hoeven er echt niet te zijn, toch?
Vertrouw, ook al is je denken bang. Als je datgene doet waar je blij en vrolijk van wordt, zit je op de juiste plek. Dat is je enige zuivere uitgangspunt.
Wees mild, liefdevol en geduldig met jezelf. Rome is niet op 1 dag gebouwd. Het is een proces. Een weg met vallen en opstaan, waarbij je wordt uitgenodigd steeds meer inzicht en bewustwording bij jezelf te ontwikkelen.
Op naar de volgende afwijzing als een uitnodiging tot persoonlijke groei?
Welke afwijzing heeft jou het meeste geraakt?
Laat een reactie achter. Ik ben benieuwd om van je te horen.