Jezelf bevrijden, het is jouw keuze.
‘When a woman* finally learns that pleasing the world is impossible, she becomes free to learn how to please herself.’
(- Glennon Doyle)
* natuurlijk eveneens van toepassing voor een man!
Je ouders hebben invloed op hoe jij gevormd bent. Via de ouders van jouw ouders en zelfs nog voorouders daarvoor kunnen er ook zaken in je leven doorwerken zonder dat je daar erg in hebt. Onzichtbare patronen kunnen jou weerhouden om in jouw kracht te staan en in de flow van jouw leven te komen.
Daarenboven ontwikkel jij in jouw kinderjaren jouw eigen overlevingsmechanismes. Deze patronen, overtuigingen, gedachten… zijn er op ingesteld om jou te beschermen. Beschermen tegen iets dat je niet helemaal ‘dragen kan’ in jouw kindertijd of jouw jongvolwassen leeftijd. De mechanismen die jij ontwikkelde of onbewust overnam doorheen de generaties, hadden en hebben 1 doel : overleven.
Een kruispunt in je leven
Op een bepaald moment, een pijnlijke relatiebreuk, depressie, burn-out…, kom je aan op een kruispunt in je leven. Je mag een keuze maken tussen : de meest begane/gekende weg binnen jouw comfortzone OF de ongekende weg net iets buiten jouw comfortzone waar er geen effen pad is, geen uitgetekende kaart. Wat valt er voor jou dan te halen bij de tweede optie? Leven! Het leven (opnieuw) ten volle be-leven. De levensenergie (opnieuw) door jouw lichaam voelen stromen.
Zelfbewustzijn
Hoe begin ik daar nu aan?’ Door bewustwording.
“Awareness precedes change, it’s the first essential step always…” (- Angela Dunning)
Bewustworden van welke overlevingsmechanismes jij het meest gaat inzetten. Observeren met een nieuwsgierig en open blik op welke manier jij omgaat met bepaalde situaties. Na een observatieperiode begrijp ik dat je dan de neiging zou hebben om jezelf volledig af te straffen en te zeggen ‘nu ga je dit mechanisme nooit meer inzetten.’ Echter, in de praktijk werkt het meestal zo niet. Het is van belang om de tijd te nemen en te reflecteren over wat maakt dat jij dat specifieke mechanisme hebt ingezet. Wat mag er gezien en (h)erkend worden? Om erna alles dan in zachtheid toe te laten. Je laat jezelf als het ware toe om opnieuw (onbewust) in het patroon te stappen tot het moment dat je het door hebt, waarop je dan even gaat uitzoomen en opmerken wat je aan het doen bent. Vandaar kan je liefdevol bedanken en een andere keuze maken die meer in lijn is met jezelf.
Jouw leven in handen nemen
Bijkomend kan je op volwassen leeftijd blijven hangen in een soort ‘slachtofferschap’. Tenslotte ben je geboren in een bepaald gezin of familie en kan je op volwassen leeftijd, wanneer er meer bewustwording ontstaat, wel denken ‘mijn ouders hebben dit of dat fout gedaan’. En begrijp mij niet verkeerd : ongetwijfeld zijn er zaken die ook zij met hun kennis en bewustzijn van vandaag anders zouden doen. Je kan slechts een keuze of handeling maken op basis van de kennis en het bewustzijn van dat moment. En ook zij, jouw ouders, zijn een kind van hun ouders. Wat betekent dat ook zij overlevingsmechanismen hebben ontwikkeld en mee ontvangen hebben van voorgaande generaties. Dat helpt je om compassie op te brengen. Begrip te hebben. Hoe harder je namelijk nee zegt, hoe harder hetgeen je afwijst terugkaatst. Denk maar aan een luchtballon die je onder water probeert te houden. De kunst is om ja te zeggen tegen wat er is en te herkennen dat het zo is gegaan om er vervolgens van los te komen. Waardoor uiteindelijk vergeving als vanzelf opstaat, die je terugbrengt naar je kern.
Vergeving als terugkeer naar je kern
Los van het bovenstaande ben ik van mening dat uit het slachtofferschap stappen en jezelf en de anderen vergeven, iets is dat je doet voor jezelf. Je doet dit niet voor een ander. Je hoeft het zelfs niet mee te geven aan de ander.
“Vergeven betekent niet dat je vergeet. Het betekent dat je kiest voor jouw geluk en niet blijft ‘hangen’ in pijn en verdriet.”
Vergeven betekent namelijk dat je (h)erkent dat iets jou pijn deed. En dat je jezelf vervolgens de tijd en de ruimte geeft om je wond te helen.
Let op : je leest hier niet dat ik alle daden van iedereen goedkeur en zomaar accepteer! Wat ik wil zeggen is dat het een uitnodiging mag zijn om te gaan voelen wat het met je deed, wat voor jou belangrijke lessen kunnen zijn…. De andere persoon, de daders als het ware, volledig te zien voor wie ze zijn en hiermee voor jezelf de intentie neerzetten om te vergeven.
Hoe omgaan met weerstand?
Voel je bij jezelf weerstand om jouw ouders of iemand uit je familiesysteem te vergeven, dan wens ik jou uit te nodigen om die weerstand volledig toe te laten en er te laten zijn. Je komt vanzelf in het proces van vergeving doorheen de tijd. Wanneer je steeds vaker tot het besef komt dat door vast te blijven houden aan boosheid en wrok, jij in feite niet verder komt in jouw leven. Je houdt jezelf gesloten achter zelfgecreëerde tralies van boosheid, frustratie, wrok… en dat weerhoudt je helemaal te voelen zoals je wenst. Je beseft dat jij verantwoordelijk bent voor jouw leven als volwassene.
Alle zware emoties (zoals boosheid, wrok….) verlagen je cortisol waarde en hebben bijgevolg een belangrijke impact op je fysieke, mentale, emotionele en energetische gezondheid. Dus je doet vooral jezelf heel veel pijn. De pijn kan doorheen de tijd veranderen in lijden. Uiteindelijk verdwijnt de pijn, maar blijft het lijden bij jezelf over.
Er zit kracht in vergeven. Wil je loskomen uit je verleden en nieuwe deuren openen in het heden? Onthoud dat je dingen niet kunt veranderen, maar dat je wel de macht om voor jezelf te bepalen zal reageren. Laat jouw (positieve) energie naar buiten komen zonder drang om te vechten, zonder drang om een conflict aan te gaan. Niemands leven verloopt 100% positief. Laat je niet langer door je negatieve ervaringen leiden. Trek er liever waardevolle lessen uit zodat je in plaats van gisteren eindelijk vandaag kunt gaan leven. Jezelf bevrijden : het is jouw keuze.
Wens jij iets te delen hieromtrent?
Voel je je geraakt door deze blogpost?
Ik hoor het graag van jou.