In de blogpost rond afwijzing kan je reeds lezen hoe belangrijk ‘erbij horen’ voor ons is. Binnen het systemisch werk kent men 3 verschillende gewetens, die elk hun energetisch veld vormen. Het persoonlijk geweten is er 1 van. Het persoonlijk geweten waakt als een innerlijk zintuig over onze intermenselijke verbindingen. Het zintuig laat ons instinctief en nauwkeurig waarnemen : hoor ik erbij of hoor ik er niet meer bij. In eerste instantie ervaar je dit binnen jouw familie, maar ook in andere systemen is dit geweten voelbaar, zoals vriendenkring, werkomgeving, sportteams….
Binnen elk familiesysteem zijn er vaak diepgewortelde sociale regels, gewoontes, die van generatie op generatie worden overgedragen (‘wij doen dit zo binnen onze familie’). Doe je als kind iets wat in je familie als ‘goed’ of ‘zinvol’ wordt gezien, dan zal je je goed en onschuldig voelen. Je voelt dat je erbij hoort, je voelt je veilig en geborgen. Je persoonlijk geweten is goed. Doe je echter iets wat niet aanvaard wordt in je familie, dan voel je je als kind ‘slecht’ en ‘schuldig’. Je geweten zal niet goed voelen. De angst om afgewezen te worden zit dus diep in ons. Vroeger (toen de mens nog in kleine groepen leefde) kon je als individu niet overleven zonder een groep vanwege de veiligheid en de voeding waarvan je afhankelijk was van de groep.